Kakamega Forest

Hallo allemaal!

Jaja! Daar ben ik weer. Deze week hebben we niet zo heel veel beleeft. Zo was ik twee dagen ziek thuis. Wel hebben we ons laatste uitje gehad met zijn zessen.

Veel leesplezier!

Maandag 4 november:

Vanochtend toen ik wakker werd voelde ik me niet lekker. Ik ben om 08:00 uur gewoon richting stage gegaan. Hier ben ik meegegaan met de doktersronde. Maar ik trok het echt niet. Om 10:00 uur ben ik terug naar het huisje gegaan en heb ik de hele dag in bed gelegen. Ik heb de hele dag liggen slapen. 

Dinsdag 5 november:

Vandaag ben ik ook nog een dagje thuis gebleven. Ik voelde me wel een stukje beter maar ik wilde nog even een dagje uitrusten. Deze avond hebben we zelf pizza gemaakt. Het was opzich wel goed te doen. Verder zijn we optijd gaan slapen. 

Woensdag 6 november:

Vandaag ben ik toch echt weer naar stage gegaan. Toen ik om 08:00 uur binnen kwam kon ik het al ruiken. Er was een bevalling bezig. Ik voelde me nog niet helemaal kip lekker dus ben ik in de nursing station blijven zitten. Wel kon ik alles meekrijgen. De delivery room zit naast de nursing station. Het is maar goed ook dat ik netjes op m'n stoel bleef zitten. Het bleek een heel bloedbad te zijn. Een collega vertelde dat er vannacht twee bevallingen waren. Een vrouw is bevallen van een tweeling en de andere gewoon van één baby. Hierna was het tijd voor de medicatie. De hele dag door vroegen collega's of ik me weer beter voelde en of ik naar de dokter was geweest. Op vraag 1 was het antwoord ja. Op vraag twee was het antwoord nee. Dat vonden ze raar. Ze vonden het al helemaal raar dat ik geen medicatie ervoor had ingenomen. Ze lachte me uit toen ik zei dat ik veel had geslapen. Na de lunch was het erg rustig. Ik had even een opdracht voor school meegenomen. Uiteraard niet veel aan gedaan omdat ik telkens afgeleid was. Na stage hebben we thuis lekker gechilled. Na het avond eten hebben we armbandjes gemaakt. Zelfs ik. Ik heb niet eens met de kraaltjes gegooit. De armbandjes zijn erg mooi geworden, we waren alle drie erg blij met het resultaat. Hierna zijn we lekker gaan slapen.

Donderdag 7 november:

Ondanks lang geslapen te hebben was ik toch nog erg moe. Maar ik ben gewoon naar stage gegaan. Het is erg rustig in het ziekenhuis. Hierdoor gingen de dokters en medicatie ronde erg snel. Het was wel een beetje een rommelige ochtend. Uiteindelijk was er nog wel veel te doen. Rond 11:00 uur zijn mijn collega en ik weer de nachtkastjes schoon gaan maken. Rond 12:00 uur appte Kiki dat de familie van Bryton er was en dat ze afscheid van hem aan het nemen waren. Ik wilde er ook graag bij zijn omdat we niet bij de begrafenis aanwezig kunnen zijn. Ik liep heel hard van het ziekenhuis naar Babyhome. Ik was er net optijd! De kist van Bryton werd net uit het kamertje gedragen. Er was veel familie van Bryton. Ook medewerkers van Babyhome om afscheid te nemen. Ook Sister Mary-Esther was er. Vanuit het kamertje werd de kist naar een pickup truck gedragen. Ondertussen zongen de vrouwen een mooi lied. Er zat heel veel gevoel in, dat kon je gewoon voelen. Ik heb misschien een traantje gelaten. Je kon echt voelen hoeveel de medewerkers van Babyhome om Bryton gaven. Het was erg bijzonder om dit mee te maken. Zo hebben wij het nog een beetje af kunnen sluiten voor onszelf. Hierna ben ik weer terug gegaan naar het ziekenhuis. Verder was het een rustige middag. 's Avonds zijn we weer vroeg naar bed gegaan. De wekker staat weer vroeg om een weekendje naar Kisumu te gaan. 

Vrijdag 8 november:

Vandaag stond de wekker weer vroeg. Het is alweer tijd voor het laatste weekend Kisumu! Nouja, terwijl we stage lopen dan. De Bungoma line rit was goed te doen. Het duurde gelukkig niet al te lang. Dit was wederom de laatste keer met de Bungoma line voor ons! Zondag gaan we namelijk terug met de auto. Eenmaal aangekomen in Kisumu hadden we het druk. Even pinnen, langs het ziekenhuis voor Gwyneth. Dit om nog wat medicatie te halen. In het ziekenhuis ging alles lekker op een Keniaans tempo. Slomer als een slak. Hierna hebben we boodschappen gedaan. Snel naar Panda's Paradise om alles daar af te zetten. Hierna gelijk weer door. We hebben een lunch bij Marielle thuis. Dit omdat ze net is verhuisd. Het was een soort housewarming. Na de lunch zijn Marielle, Kiki, Gwyneth en ik naar de school ' Make a difference' in Kibos gegaan. Hier hebben we wat spulletjes gehaald voor Kiki en Gwyneth. Onderweg terug naar het centrum van Kisumu kwamen we langs een vrouwtje die chapati's maakte. Hier heeft Marielle er een paar van gekocht en met ons en Maurice gedeeld. Dit waren zeker de lekkerste chapati's die we tot nu toe hebben gegeten. Hierna zijn we naar een verfwinkel gegaan. Toen hebben we alles thuis afgezet en zijn we weer doorgegaan naar de volgende winkel. Hier hebben de dames nog wat spulletjes gehaald. Hierna zijn we naar huis gegaan en zijn we vroeg gaan slapen. 

Zaterdag 9 november:

De wekker ging weer redelijk vroeg vandaag. Vandaag is ons laatste uitstapje in Kenia! We zijn naar Kakamega forest geweest. Om 09:00 uur kwamen Marielle en Amos ons halen. De rit duurde ongeveer 1,5 uur. We kwamen aan bij een of anders resort waar je helemaal tot rust kan komen. In het bos hebben we een aap, vlinders en vogels gezien. Onze gids had er aardig de pas inzitten. We waren binnen no time boven. Het was erg mooi om zo van de Keniaanse natuur te genieten. De tocht naar beneden ging ook als een sneltrein. Bij het resort was er nog een mooie tuin. Hier hebben we ook nog even rondgelopen en foto's gemaakt. Daarna hebben we nog even wat gedronken. Toen was het weer tijd om de terugreis naar Kisumu te maken. Terug in Kisumu gingen Kiki, Gwyneth en ik nog even naar de supermarkt. We zijn uiteindelijk na de supermarkt in Java beland. Hier hebben we nog frietjes gegeten. Verder hebben we een rustige avond gehad. 

Zondag 10 november:

We werden vandaag weer redelijk optijd wakker. We hadden een drukke ochtend voor de boeg. Gwyneth ging met Marielle naar de dokter. Kiki en ik gingen voor de laatste keer boodschappen voor in Rangala doen. Toen thuis alles afgezet en weer door naar de volgende winkel. Er moest iets worden terug gebracht van de gekochte spullen. Dit ging weer lekker op z'n Keniaans. We hadden haast want om 14:00 uur zou de auto er zijn om naar Rangala te gaan. Nadat we eindelijk het geld hadden teruggekregen moesten we nog op spiegeltjes jacht. Onze tuktuk driver Sammy wist wel een plekje. Na even gewacht te hebben kwam Sammy terug met spiegeltjes. Hierna snel naar huis want het was al 14:15. Uiteindelijk kwam de auto meer dan een uur te laat. We hebben snel alles ingeladen en toen kon de reis naar Rangala beginnen. Onderweg kom je langs de evenaar. Nouja, je gaat eroverheen. Leuk om te kunnen zeggen dat je 6 weken aan de andere kant van de wereld bent geweest. Na een reis die maar niet aan zijn einde leek te komen waren we eindelijk in Rangala. 's Avonds zaten Kiki en ik aan de tafel in de woonkamer. We hoorden ineens een keiharde klap. De stroom ging eventjes aan en uit, dat gebeurd helaas wel vaker hier. Even later kwam de schoonmaakster en vertelde dat er een stroom generator was ' ontploft'. Dus zette ze de stroom uit zodat er aan gewerkt kon worden. We zijn vroeg gaan slapen. We waren helemaal gesloopt van het drukke weekend. 

Het was weer een leuke week. Nog eventjes en dan gaan we alweer naar huis. Aan de ene kant kan ik niet wachten om weer thuis te zijn maar aan de andere kant wil ik hier echt niet weg. Nog even genieten hier!

Groeetjesss uit Kenia!

Demi